Ergens halverwege de jaren negentig was ik met mijn vriendje op vakantie in Bretagne. Een prachtig gebied. De eigenaresse van een restaurant waar we vaak kwamen had ons geadviseerd om - als we toch langs de Franse kust trokken- eens een Plateau de Fruits de mer te bestellen, want dat was echt de smaak van de zee. Dat hebben we gedaan, als voorgerecht. Eerst kregen we allebei een bord met allerlei tangetjes, naalden, pincetten en een hamertje (net tandartsgereedschap), dat zag er allemaal heel spannend uit. Daarna werd er een grote schaal met ijs voor onze neus neergezet waarop een krab, langoustines, kokkels en oesters lagen, samen met wat zeewier en citroen. Ik weet nog heel goed dat we elkaar aankeken met een blik van afgrijzen: 'hoe moeten we dit in vredesnaam eten?' Dus op goed geluk zijn we wat aan het kraken en peuteren geslagen, met vrij weinig succes. De stukjes schaal en krab kleefden tegen de ruiten  en het plafond; erg veel hadden we nog niet op. Oesters openmaken was een moeizaam karwei en ik vond ze niet eens lekker - maar ze smaakten wel naar de zee!.

Later heb ik wel oesters leren eten, ik vind ze nu erg lekker, zowel rauw als gegratineerd of in een pastei. Alleen het openmaken blijft moeilijk. Ik heb lange tijd gedacht dat het een soort 'luxe' was, maar in Bretagne heeft vrijwel elke eetgelegenheid een portie oesters (huitres) op het menu staan, met salade, brood of frites, lekker. Niks bijzonders, net zoiets als mosselen.

Blijkbaar waren oesters in het negentiende-eeuwse Tilburg ook niet ongewoon, want in het receptenboekje zijn verschillende gerechten met oesters te vinden.

Oesters gestoofd
Na dat er de baarden afgedaan zijn
doet men ze in een Castrol met het nat
dat er uit loopt, Een goede klond boter,
Kruidnagelen en foelie gestampt, als ook
een paar beschuiten per 100 oesters twee schily(?)
of drie citroenen, op een goed vuur
laten doorstoven dan op schaaltjes
geschept er beschuit over gestrooid
in den oven gezet tot het wat bruin
is.

1 Comment

1. Luud de Brouwer on 23 juli 2010 om 17:38

   Zeevruchten zijn niet mijn favoriete snoepjes. In de loop der jaren heb ik er wel een heleboel leren eten, de meeste bevielen me ook wel, maar niet alles is geslaagd. Oesters en mosselen eet ik wel eens, maar het zijn geen gerechten die ik met regelmaat eet. Het kan soms jaren duren voor ik die weer eens proef.
   Met gereedschap heb ik nog nooit gegeten. Werken voor mijn eten doe ik overdag :)
   
   Vaak verbazen we ons over de ingrediënten van vroeger, maar die mensen hadden het beter voor elkaar dan we nu vaak denken. Handel is van alle tijden, zeker in Nederland.